Door de Lidl donatie actie, de golden oldies, ga ik langs bij Maaike in het hoge Noorden met onze mobiele platendraaier. Na een reis van drieënhalf uur vanuit de drukke randstad naar het rustige en groene Usquert zie ik dat Maaike’s woonkamer vol zit met vier dames. Zo te zien heeft Maaike haar vriendinnen uitgenodigd.
Vanaf moment één voel ik me welkom. Mijn jas hangt nog maar net aan de kapstok of er wordt al cheesecake voorgeschoteld. Maaike heeft zelf uren in de keuken staan bakken. En óf die lekker is! Na enkele happen cheesecake is het tijd voor muziek. De platenspeler is gereed en we beginnen met Pat Boone’s ‘Love Letters in the Sand’, aangeraden door Annie. Annie is al tweeënveertig jaar de buurvrouw van Maaike en ze zijn goede vriendinnen. Annie moet morgen geopereerd worden aan een bacterie aan haar been. Ze klaagt echter geen moment over de pijn en zingt met veel enthousiasme mee.
Wanneer een ogenblik later de vraag luidt ‘Wat is het nummer dat je doet denken aan je eerste liefde?’, weet Annie meteen antwoord te geven: ‘Tous les garçons et les filles’ van Françoise Hardy. Het nummer gaat exact over hoe Annie zich destijds voelde als tiener – haar eerste vriendje had het uitgemaakt. Ze voelde zich alleen, en terwijl ze dit nummer op haar platenspeler luisterde vond ze troost, te weten dat ze niet de enige is die zich wel eens zo voelt.
Op een gegeven moment zeiden de vriendinnen van Maaike gegroet en luister ik met Maaike naar orgelmuziek. Maaike deelt dat haar man twaalf jaar geleden is overleden. De leegte die hierdoor is ontstaan is niet op te vullen, maar gelukkig heeft ze twee kinderen die elk hun eigen weg hebben gevonden. Tot haar trots is ze ook grootmoeder. Ze vindt het jammer dat ze haar kinderen en kleinkinderen niet zo vaak ziet maar soms gaat Maaike met de trein hun kant op, eerste klas, dat wel.
Maaike houdt meer van klassieke orgel- en korenmuziek. Ze geniet zichtbaar van de mooie koortonen van Mastreechter Staar. Maaike vertelt geanimeerd dat ze ook actief is in een koor en hoeveel plezier haar dat brengt. Verder is ze op hoog niveau aan het jeu-de-boulen. Met een partner speelt ze in de provinciale competitie. Hiervoor heeft ze meerdere keren in de week wedstrijden of oefensessies. Maaike is een vrouw op leeftijd, maar is ontzettend vitaal. Terwijl ze haar hobby’s met passie aan me vertelt, kom ik erachter dat Maaike wellicht een drukker leven leidt dan ik. Achter de geraniums zitten is voor haar echt geen optie.
Een paar koppen koffie verder en vele leuke gesprekken verder ga ik weer op pad – een ruim 3-uur durende terugreis staat me nog te wachten. Maaike loopt met me mee naar het treinstation. De trein tjokt aan, we geven elkaar een stevige knuffel en zeggen gedag. Terwijl de trein wegrijdt zwaait Maaike me uit met een grote glimlach op haar gezicht.
Wil je net als Rens ook Huiskamer-Platendraaier worden? Lees dan hier verder of meld je direct aan via arrienne@hetdanspaleis.com.
Fotografie: Rens van der Sluis
