Bibliotheekblad 3 maart 2024
In de bibliotheken van nu is veel mogelijk, maar dansen tussen de boekenkasten is toch niet iets waar iedereen direct aan denkt. Toch heeft Het Danspaleis al velen – vooral ouderen, maar soms ook jongeren – in beweging gebracht tijdens sfeervolle dansfeesten in verschillende bibliotheekfilialen. ‘Dansen maakt je vitaler én gelukkiger’, zegt Marleen Engbersen, accountmanager van Het Danspaleis. Samen met zakelijk directeur Ellen de Boer en founder/algemeen directeur Suna Duijf vertelt ze graag hoe mensen ‘en-dansant’ zo veel hernieuwde levensenergie opdoen, dat ze bij vertrek hun rollator soms bijna vergeten mee te nemen.
Focus op de jeugd van vroeger
Bij de missie en visie van de bibliotheken van nu is de doelgroep jongeren belangrijk. Logisch, want lezen is óók belangrijk, en jong geleerd, is oud gedaan. Maar hoe zit het met de jeugd van toen?
‘Veel mensen blijven tegenwoordig tot op hoge leeftijd zelfstandig wonen’, weet Marleen Engbersen. ‘Aan de ene kant is het natuurlijk prettig als je in je vertrouwde huis kunt blijven, aan de andere kant voelen meer en meer ouderen zich daardoor vaak eenzaam. En wat is een mooiere manier om het isolement te doorbreken dan af en toe samen te dansen? Zo maak je makkelijk contact en krijg je misschien nieuwe vrienden. En, je bent lekker in beweging!’
Geluksmomenten
Hoe ontstond het idee om dansbijeenkomsten in de bibliotheek te organiseren? Dat ligt toch niet direct voor de hand? Alvorens die vraag te beantwoorden, schetst Marleen kort de ontstaansgeschiedenis van Het Danspaleis. Die begon bij DJ Suna (Suna Duijf) die op verzoek van een vriendin een dansavond organiseerde op de 75ste verjaardag van haar moeder. Bij het zien van het plezier bij al die dansende ouderen, bedacht Suna dat ze meer ouderen zulke geluksmomenten zou gunnen. Zo ontstond in 2011 Het Danspaleis.
Het begon met dansfeesten voor ouderen in wijk- en buurthuizen, in woongemeenschappen en zorginstellingen. Inmiddels zijn er vijfentwintig dj’s (‘platendraaiers’) en twintig vloermedewerkers die op- en afbouwen en meedansen, en ruim 300 dansvrijwilligers bij Het Danspaleis betrokken. Die laatstgenoemden staan op de dansvloer en nodigen mensen uit, of moedigen ze aan om ook een dansje te wagen. Er zijn ruim 300 grote dansbijeenkomsten per jaar, en daarnaast worden er ook nog zo’n 250 huiskamerdanspaleizen van bescheidener omvang georganiseerd.
Leven in de boekerij
Een paar jaar terug besloot Marleen haar dansschoenen even te verruilen voor de ‘stoute variant’, en bij de bibliotheek in Utrecht het idee te lanceren om daar eens een Danspaleis te organiseren.
‘Aanvankelijk werd er gereageerd met grote verbazing’, vertelt ze. ‘Begrijpelijk, want bij een bibliotheek denk je eerder aan een rustige sfeer, boeken lezen of serieus werken of leren.’
Maar zo snel gaf ze het niet op. ‘Alle begin is moeilijk, maar de bibliotheken maken een enorme transitie door en daar horen ook nieuwe activiteiten bij. Ik heb van oudsher al een zwak voor de bibliotheek. Daar kun je zo veel kennis halen, en wat mij betreft is dit de sleutel tot een betere kwaliteit van leven. De bibliotheek is ook nog eens duidelijk in opmars, en vormt steeds meer een centrale plek op het vlak van educatie en ontmoeting voor alle lagen van de samenleving. De bibliotheek is niet voor niets “de huiskamer van de stad”. In die context leek het me prima passen om belangstellende bezoekers ook eens te laten dansen. Wij komen voorrijden en kleden de zaal of kamer aan als een echte ballroom. Behalve de verandering van sfeer in de ruimte zie je ook de verandering van stemming van de mensen die deelnemen aan zo’n Danspaleis. Dansen geeft duidelijk veel plezier!’
Focus op de jeugd van vroeger
Bij de missie en visie van de bibliotheken van nu is de doelgroep jongeren belangrijk. Logisch, want lezen is óók belangrijk, en jong geleerd, is oud gedaan. Maar hoe zit het met de jeugd van toen?
‘Veel mensen blijven tegenwoordig tot op hoge leeftijd zelfstandig wonen’, weet Marleen Engbersen. ‘Aan de ene kant is het natuurlijk prettig als je in je vertrouwde huis kunt blijven, aan de andere kant voelen meer en meer ouderen zich daardoor vaak eenzaam. En wat is een mooiere manier om het isolement te doorbreken dan af en toe samen te dansen? Zo maak je makkelijk contact en krijg je misschien nieuwe vrienden. En, je bent lekker in beweging!’
Geluksmomenten
Hoe ontstond het idee om dansbijeenkomsten in de bibliotheek te organiseren? Dat ligt toch niet direct voor de hand? Alvorens die vraag te beantwoorden, schetst Marleen kort de ontstaansgeschiedenis van Het Danspaleis. Die begon bij DJ Suna (Suna Duijf) die op verzoek van een vriendin een dansavond organiseerde op de 75ste verjaardag van haar moeder. Bij het zien van het plezier bij al die dansende ouderen, bedacht Suna dat ze meer ouderen zulke geluksmomenten zou gunnen. Zo ontstond in 2011 Het Danspaleis.
Het begon met dansfeesten voor ouderen in wijk- en buurthuizen, in woongemeenschappen en zorginstellingen. Inmiddels zijn er vijfentwintig dj’s (‘platendraaiers’) en twintig vloermedewerkers die op- en afbouwen en meedansen, en ruim 300 dansvrijwilligers bij Het Danspaleis betrokken. Die laatstgenoemden staan op de dansvloer en nodigen mensen uit, of moedigen ze aan om ook een dansje te wagen. Er zijn ruim 300 grote dansbijeenkomsten per jaar, en daarnaast worden er ook nog zo’n 250 huiskamerdanspaleizen van bescheidener omvang georganiseerd.
Leven in de boekerij
Een paar jaar terug besloot Marleen haar dansschoenen even te verruilen voor de ‘stoute variant’, en bij de bibliotheek in Utrecht het idee te lanceren om daar eens een Danspaleis te organiseren.
‘Aanvankelijk werd er gereageerd met grote verbazing’, vertelt ze. ‘Begrijpelijk, want bij een bibliotheek denk je eerder aan een rustige sfeer, boeken lezen of serieus werken of leren.’
Maar zo snel gaf ze het niet op. ‘Alle begin is moeilijk, maar de bibliotheken maken een enorme transitie door en daar horen ook nieuwe activiteiten bij. Ik heb van oudsher al een zwak voor de bibliotheek. Daar kun je zo veel kennis halen, en wat mij betreft is dit de sleutel tot een betere kwaliteit van leven. De bibliotheek is ook nog eens duidelijk in opmars, en vormt steeds meer een centrale plek op het vlak van educatie en ontmoeting voor alle lagen van de samenleving. De bibliotheek is niet voor niets “de huiskamer van de stad”. In die context leek het me prima passen om belangstellende bezoekers ook eens te laten dansen. Wij komen voorrijden en kleden de zaal of kamer aan als een echte ballroom. Behalve de verandering van sfeer in de ruimte zie je ook de verandering van stemming van de mensen die deelnemen aan zo’n Danspaleis. Dansen geeft duidelijk veel plezier!’